6 Şubat Ülkece yüreğimizin yandığı gün Binlerce canımızı kaybettik içimiz sızlayarak Yetimler, dul kalan kadınlar, yok olan anılar Yer ile yeksan olan onbir şehir. Ama neden,niçin böyle olduk. Acı gerçekle yüzleşme zamanı gelmedi mi daha. Tamı tamına 53.537 can. Peki bunun hesabını verecek bir tek otorite var mı ? Bir tek istifa haberi var mı ?  Çadır satan Kızılay başkanı bilmem kaç gün sonra Bi zahmet !! görevden affını ! istedi. Yani istifa etmedi affını istedi Son yılları moda tabiriyle. Hiç kimse kadere filan suçu yüklemeye çalışmasın Kader denilen kutsalımızı kendi emellerine alet etmesin Sen yat,aç gözlü müteahhitlerin önünü aç  İhmaalkarlığını kadere yükle kurtul Yok öyle yağma. Bu dünyada belki hesap vermekten Yargı önüne çıkmaktan kurtulabilirsiniz. Ya öbür dünya ?  Hazır mısınız hesaba.   Oy uğruna çıkartılan imar afları, kaçak katlar  Balçık üzerine kurulan devasa binalar. İmara açılan birinci sınıf tarım arazileri Her boş bulunan yeri konut arazisi olarak gören anlayış Yani beton ekonomisi. Sonuç mu ? 53 bin 537 can Nasıl olsa kader var yükle suçu onun üzerine kurtul. Bu kafayla çoook acılı yıldönümleri yaşarız. Bizden söylemesi.