Normalde omurgamız karşıdan bakıldığında düz görülür ama sol ya da sağ yandan bakıldığında omurganın sırtta yer yer içbükey ve dış bükey olduğu anlaşılacaktır. Boyun ve bel bölgesinde içbükey olan omurgamız sırtımızda ve kuyruk ucu kısmında dışbükeydir. Tıp literatüründe kiifoz dışbükey, lordoz ise içbükey kelimelerinin karşılığıdır. Yani kifoz bir hastalık ismi değil, omurgamızın normalde sahip olması gereken açılanmasıdır.                 Omurgamızdaki omurlar birbirlerine bağlar ve diskler ile bağlıdırlar. Bunlar statik desteklerdir. Omurgamız karşıdan bakıldığında düz iken, yandan bakıldığında ise fizyolojik, yani normal olarak S şeklindedir. Bu şekil insanın ayakta dururken en az enerjiyi harcayarak dik durması için gereken omurga biçimidir. Bu biçimi omurgaya kaslar verir. Yani, kaslar omurgamızın dinamik desteğidir. Eğer kasların kondisyonu yeterli değilse omurgayı olması gerektiği şekilde ve dik biçimde tutamaz ve postüral kifoz gelişir. Kaslarımız kasılmadığında dahi bir miktar gergindirler. Bu gerginliğe kasın tonusu denir. Günlük aktivitelerimizi yaparken gün içinde bizi daha çok bu kasın tonusu ile ürettiği güç dik tutar. Eğer, kaslarımız güçsüzse, bu tonus, yani kasın istirahat gerginliği de güçsüz olacak ve omurganızı gereken şekilde ve dik pozisyonda tutamayacaktır. Dikkat edilecek olursa; vücut geliştiriciler özel bir çaba harcamadan dimdik bir biçimde, göğüsleri önde, omuzları ise arkaya atılmış bir biçimde durur. Bunun için herhangi bir çaba harcamazlar, çünkü sırt kasları yeterince güçlüdür. Tersine, spor yapmayan bir birey ise kambur ve omuzları öne düşmüş şekilde görünür.              Sırtta kamburluğa bağlı gözle görünür kamburluk deformitesi (şekil bozukluğu), öne doğru düşük görünen baş ve omuzlar, artmış veya azalmış bel çukurluğu, hamstring kaslarında gerginlik, yürüme sırasında kalça ve diz eklemlerinde bükülme, boyun-sırt-bel ağrısı, çabuk yorulma, azalmış egzersiz kapasitesi, nefes darlığı ve duygu durum bozukluğu en çok görülen şikâyetlerdendir.                 Kifozun artmasına sebep olabilecek pek çok durum vardır. Doğumsal olabileceği gibi edinsel (sonradan olan) olarak da gelişebilir. Edinsel gelişen kifozlar bazen bir hastalığa, bazen de geçirilmiş cerrahi, Scheuermann Hastalığı, omurga kırığı, tümörü, kemik hastalıkları, osteoporoz, genetik yatkınlık gibi sebeplere bağlı olur. Doğumsal olan kifozlar ise bazı durumlarda ek hastalıklara, bazı durumlarda ise bir veya daha fazla omurun gelişimsel şekil bozukluğu veya diğer anomalilerine bağlı oluşur. Bunun dışında, özellikle de günümüzde artık çok daha sık karşılaştığımız, duruş bozukluğuna bağlı (postural) kifoz artışları gelişebilir. Tüm potansiyel sebepler bir omurga cerrahı tarafından yapılacak detaylı muayene ve tetkik sonrası ortaya koyulmalı ve sebebe göre tedavi planlanmalıdır. Artmış kifoz hastalığına skolyozun da eşlik edebileceği unutulmamalıdır. Sağlıklı, mutlu ve ağrısız günler dileğimle…